çýplak ayaklarýmla yaya kaldým yollarýnda.. önüme attýðýn sivri çakýl taþlarý kanattý attýgým tüm adýmlarý.. ama kalbime sýktýgýn kurþun kadar acýtmadý.. neden bu kadar zordur sevmek Rabbim..! halbuki kalbim onunla beraber huzur da dolmalýydý.. üzgün ve yorgun kalbimi alýp, çekiliyorum gönül oyunlarýndan, artýk bende, bana yetecek kadar bile ben kalmadý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
fezaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.