GİTTİN YA....,
gitme...
diyemedim
dönüp arkana uzaklaþma buralardan
býrakma beni hasretinle baþbaþa
terketme sensizliðinin hoyrat esaretine
ve özlemlerin kýzýl alev yangýnlarýna
ben..
kimseyi sevmedim, seni sevdiðim kadar
dahasý, sevmeyi beceremediðimi öðrendim
seni sevinceye kadar
katmadým rüyalarýma baþkasýný
kimseyi sayýklamadým uykularýmda
.........................ve hiç sarýlmadým
.........................yastýðýma sen diye
sen...
güneþimdin dünyamý aydýnlatan
yýldýzýmdýn..
gökyüzünde en parlak
hayranlýkla izlediðim
uzanýp da bir türlü dokunamadýðým
.......................ve bir gün
.......................ansýzýn
.......................yakýnýmda bulduðum
bir akþamdý gidiþin, bakmadan hiç geriye
.......................beni yalnýzlýða
.......................beni sensizliðe
.......................beni özlemlere
.......................beni sonsuz hasretlere
mahkum ettin sevdiðim
aramadýn bir daha
ne bir haber, ne bir selam gönderdin
alýþamadým..
kader deyip yokluðuna
kapattým pencerelerimi sýmsýký
çektim kalýn, siyah perdelerimi
söndürdüm tüm ýþýklarýmý
döndüm içimdeki karanlýðýn
sonu gelmez dehlizlerine, yeniden
ya sen nasýlsýn oralarda
öldürdün mü yüreðindeki beni
mutlu musun gerçekten
20.07.2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.