Uyuşturucuya hayır!
Ne oldum deðil ne olacaðým demeli,
Bir hiç uðruna tüketiyorsun ömrünü.
Ey bedbaht niye harcýyorsun kendini,
Söyle çokmu seviyorsun ölümü.
Aðzýndan duman çýkarmayý merifetmi sanýyorsun,
Aðabeylerinin piþmanlýklarýndan özünü bulursun,
Bak böyle umursamaz takýlýrsan yok olursun,
Genç yaþta kara toprkla hazince buluþursun.
Annene bak aðlamasýna nasýl yüreðin dayanýyor,
Ya baban senin için gece-gündüz çalýþýyor,
Kardeþlerin her gün yolunu heycanla gözlüyor,
Söylermisin kalbin hiçmi,hiçmi sýzlamýyor.
Unutmayýn bu illeten kurtula biirsiniz,
Yapa bilirsiniz inanýrsanýz baþara bilirsiniz,
Yeterki sizler gerçekten yaþamayý isteyiniz,
Yeni hayata,ter-temiz hayata baþlayabilirsiniz.
þimdi sözüm size!
Lanet olsaý þerefsiz uyuþturucu tüccarlarý,
Sizin yüzünüzden topraða verdik nice canlarý,
Elbet yüce Rabbim soracak bunlarý hesabýný,
Gösterecek size en dehþetli cehennem azabýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.