Bilmedim

Koskoca bir ömrü geçirdim boþa,
gerçeði bilmedim, düþ’ü bilmedim.
Baharý deyiþtim kara bir kýþa,
baharý bilmedim, kýþý bilmedim.

Hep kendi kendime kötülük ettim,
ölü bir geçmiþin peþinden gittim,
bütün nefesimi boþa tükettim,
doluyu bilmedim, boþu bilmedim.

Kendim’ le kavgaya girdim gireli,
kaybettim yolumu bulamam geri,
meðer’ se ne zormuþ cahil’ in hali,
kolayý bilmedim, zoru bilmedim.

Acýsýz, tatlýsýz gün olmazmýþ,
neþesiz, kedersiz kul olmazmýþ,
dikensiz, çalýsýz gül olmazmýþ,
dikeni bilmedim, gülü bilmedim.

Insanlar ne kadar çok deðiþ’seler,
doðustan olurmuþ bazý deðerler,
altýn yer’e düþse pul olmaz derler,
altýný bilmedim, pulu bilmedim.

Sevgi’le bakmayan gözler görmüyor,
aþk ile yanmayan özler bilmiyor,
bu dünya sevgisiz, aþksýz olmuyor,
sevgiyi bilmedim, aþký bilmedim.

Dilerim her zaman gül yüzün gülsün,
ne muradýn varsa allahým versin,
benim dert ortaðým, nazlý yar sensin,
ben beni bilmedim, seni bilmedim.

Oysaki her günün bir deðeri var,
yaþanmamýþ günler ziyana uðrar,
Muzaffer halamý kendini yorar,
Bu günü bilmedim, dünü bilmedim.

Muzaffer Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın: