ALLAH ŞAHİDİMİZ..!

Baþýmýza gelmedik kalmadý yar..!
Hadi;
Ben Doðuþtan kan davalýydýmda,
Senin ne günahýn vardý onu bilemedim.
Onu anlýyamdým...!
Oysa Ben;
...Kaç kez adres deðiþtirdim,
Kaç kez ikâmetgah yeniledim,
Onlar kovaladý ben kaçtým,
Saklandým...!
Uzun hikaye,
Zaten biliyorsun sen,
Sana yazýpda yaralarýmý deþmeyeyim yeniden..
Onlarýn üstesinden geldim gelmesinede,
Bir tek SENÝN için çaresiz kaldým,üstesinden gelemedim..!

Ama hiç birisi,
Bana bu kadar koymadý yar...!
O eskiler
Benim hayat hikayemde var.
Fakat;
Son bir kaç yýldýr yaþadýklarýmý sana ne ile anlatsam ki..??!!
Öyle an geldiki,
Köþe bucak saklanýr,
Gölgemden bile korkar oldum,
Bir kör kurþuna rast gelmedim,
Gelse idim yemin ederim sevinirdim...!
Ah..
Sebebim...!
Neler gördüm neler yaþadým neler duydum neler çektim....
Ýtildim kakýldým,
Dýþlandým,
Dövüldüm sövüldüm,
Kan davalýlarýmý arar hale getirildim...!
Yettimi...? yetmedi tabi,
Dilim lâl oldu,
Sol yanýma felç vurdu,
Yüreðim yamalýk la doldu,
Yinede;
Ne sevdandan ne senden vazgeçmedim...!
Vazgeçmedim...

Biliyorsun ben çok sevdim,
Senin "Accýk"sevmenin karþýlýðýnýn bedelini,
Çok aðýr ödedim...!
Arkama bakýp bir kez olsun öf çekmedim,
Hiç piþman deðilim,
Ýlahi sevdamýzýn,
Ettiðimiz yeminimizden dönmedim.
Anamdan emdiðim sütü burnumdan getirdiler,
Bir lokma ekmeðimi haram ettirdiler,
Seni benden almak için her türlü entrikayý çevirdiler,
Bana ateþten gömlek giydirler,
Ama senden koparamadýlar,
Bir adým geri attýramadýlar,
Seni bana unutturamadýlar...!

Kendi dertlerimi çoktan unutmuþtum oysaki,
Sana yandým sadece,
Aðladým durdum günlerce,
Çarem vardý ama,
Her yolun sonuna seni oturtarak,
Elimi kolumu baðladýlar...!
Aramýza kýldan ince kýlýçtan keskin,
Telmaþa bir köprü kurdular,
Yetmedi beni senin en büyük düþmanýn ilan ettiler..!
Her þeyi o yapýyor,
Onun baþýnýn altýndan çýkýyor diyerek,
Seni bile inandýrdýlar,
Kandýrdýlar...!

Oysa benim bir tek sahibim vardý,
O da ALLAH’tý,
Ve yüreðimde iman edip sevdiðim sen vardýn,
Birde;
Senin o tertemiz yüreðin vardý,
Bir tek o beni anlardý,
O GÜN OLMASA BÝLE,
Bir gün geldi Ýman ettiðim o sevdalý yürek beni anladý.
Ýþte bunu unuttular...!
Dedim ya olan oldu artýk hiç bir þey umurumda deðil,
Ölümün elimizden aldýðý güzellikler müstesna her þey geri gelirde,
Her acý silinirde,Sen züleyha misali,
Ben;
Kör kuyunun dibinde yusuf oldum,
Çile doldurmak varmýþ kaderde,
Her bir çile seni daha çok sevmeðe dönüþtü,
Ýliklerimde..!
Adýn hiç düþmedi dua gibi dilimde,
Tesbih tanesi gibi seni tek tek sabýr diye çektim zikrimde.!

O dertler,
Açýlan yaralar,onca haksýz yere zulumlar
Bize olanlar,
Bizi yine Yildiramadýlar’
Ben senin olduðun Heryerdeyim’
Bunu nasýlda göz ardý ettiler,
Öldürmeye güçleri yetmedide,
Olmadý bir türlü beceremediler,
Bizi birbirimizden edemediler,
Laf olsun diye söyleyip yazmýyorum inan yar...!
Ölümden herkes korkar,
Herkes söyler yazar,
Ama senin yolunda ölüm olsa,
Benim gözümü korkutamazlar,
Seni ve sevdaný yüreðimden söküp çýkarmazlar,
ALLAHTAN BAÞKA HÝÇ BÝR GÜÇ YETMEZ,
O kaderimizi yazmýþ bir kere,
Alýn yazýmýzý silemezler,
Bizi bizden koparamazlar,
Baþka bir söz daha son olarak eklerdim ama,
Sen sevmezsin o tür sözleri,
Ben yine üsturubunda yazayým sevgili,
Hiç bir þey yapamazlar,
Çünkü;
Bizim sevdamýzýn tek þahidi ALLAHIMIZ var..!!

29 Ekim 2012
00.46
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: