ÇOBANIN DERTLİ KAVALI

Çok uzak diyarlarýn yamaçlarýnda
Sessiz sessiz aðlayan bir çoban vardý
Bir garip baþý birde dertli kavalý vardý
Kendi baþýna hem çalar hem aðlardý
Duygularý çok karýþýktý,ve dinliyordu
Doðanýn bütün gizemli seslerini..

Vakit son bahar aylarýndan biriydi
Yapraklar rüzgarýn çýkarttýðý
Islýk sesiyle dans edercesine
Birer birer düþüyorlardý yerlere
Bulutlarýn arasýndan,güneþ bir gözüküp
Bir kayboluyordu,fotoðraf çekercesine..

Hayvanlar kendi baþýna irkiliyor
Kurtlar ulumaya baþlýyordu o gece
Garip bir durumdu yaþanýlan herþey
Sanki deli bir keman sanatçýsýnýn
Sanatýn bütün telleriyle oynarcasýna
Bütün dengeler bozulmuþtu o anda..

Gizli bir gariplýk vardý çözemediði
Çoban bazý þeylerin farkýndaydý
Hava gerektiðinden fazla soðuktu
Kuþlar ötmüyor leylekler göç etmiyor
Bulutlarýn akýþý bile bir baþkaydý
Ve çoban alýp dertli kavalýný eline..

Baþladý çalmaya içli içli aðlarcasýna
Sanki çok uzak diyarlardan birisi
Yüreðinin sesini dinliyor gibiydi
Ve notasýný bile bimediði çok sevdiði
Kavalýný birazcýk çaldýktan sonra
Öperek çantasýnýn içine koydu..

Ve baþladý kendi kendine konuþmaya
Yavaþça dönüp rüzgara seslendi
Sen anlarmýsýn bu garip aþýðýn derdini
Rüzgar sustu kaldý,cevap bile veremedi
Döndü dalda öten bülbüle sordu derdini
Peki sen anlarmýsýn benim derdim dedi..

Yýllarca topraðýný yuttuðu suyunu içtiði
O doðanýn görkemli gizemli gücü bile
Çobanýn bu derdine çaðre bulamamýþtý
Çoban her defasýnda hüzünlenip aðladýkça
Kavalý dile geldi,dertli dertli çalýverdi
Dünyanýn gizli kalmýþ,bütün notalarýný...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: