Makinist

limon küfü bakýþlý sesindim seslendim
diyordum ki ilk gençlik akþamlarýyla esrik
seslendim ellerinin göðe deðme utkusuna
limon küfü öpüþtük dudaklarýnýn elma tadý
yas kýyýsý titrek tecrid edilmiþ bir buzulluða
tetiðine bastý iç rüzgarlarýmýn düþüncelerin
düþüncelerinde samimiyeti buruk bir adam
sarýþýn bir kahkahayla keser düþlerini
tam orta yerinden rezilce
yarýsý ömrümün seni anmakla geçti bendeki
içimdeki diðer yarýmýn ben yaþamaksýzlýðýyla âmâ
caddelerden yol dilendim sokaklardan huzur
trenleri taktým aklýma uzun yolculuklara çýktým
istasyon meydanlarýnda aradým tedirginliðimin
eflatun kan revanlýðýný
trenleri suçladým benim olmamakla
her asi çocuk gibi
taþladým kendi çaresizliðimi

taþladým esmer bir vagonun hastalýklý camlarýný
kimbilir çaldým bende kalan gözlerinin anlamýný

trenleri taktým aklýma ayrýlýðýn istasyondan kalkýþ saati
köylü bakýmsýzlýðý ikinci peronda düþselliðimizin sek

hey makinist makasla þu düþlerim bitsin
düþerim belki aydýnlýðýna raylarýnýn
raylarýn kessin bileklerimi tüm kentlere ulaþsýn yalnýzlýðým

eski bir film gibi kalayým aklýnda tüm uðraklarýnýn
su molasý telaþý kalbim üç vakte kadarlý serin ferah yýldýzlý

makasla makinist düþerim bilirsin
ýþýklar oynaþýrken raylarýnda
karanlýðý delen yaldýzlý
yok yerim yurdum zamaným



kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: