Bir Veda Masalı

Bir gün çayým da yarým kalýr þiirim de
Yalnýz sen kalýrsýn dudaðýmda donan imde
Aðzý köpüklü atlar koþar
Toynaklarý hasret yeleleri hüzün
Son veda bestesini çalar kýrlangýçlar güzün.

Eylülün rengi düþer sulara
Mavi atlaslarý biçerken kör makaslar
Þairler ufka bakar
Þiirler üzgün
Daha dün gün gibi aþikar dizelerimde adýn saklýydý
Öksüz dizelerimde anýsýn gayrý.

Ben çayý þekersiz severdim
Seni olduðun gibi
Aklýmdan geçmez deðildi ölüm
Emri hak vaki olmadan kattýn hüznüme hüzün
Gülüm adýný yazdým sulara
Güller kýskandý sular yandý.

Meskenete düþtüm yokluðunda
Üþüdü dizelerim
Titrek lambalar tercüman oldu
Kelimeler döküldü yaprak yaprak
Þiirler soldu.

Hani ne oldu berrak gamzelerine
Sýrça saraylarda gezen periler
Billur hikâyeler gizler bakýþlarýnda
Ýpek dizeler dokur saçlarý Leyla’nýn
Gece Leyla’dan mülhem.

Ýki dirhem bir çekirdek aþk
Kýrk yýl burar kahve damaklarý
Sen bana deðil öksüz kalan þiirlerime yan.
Ankara, 29.10.2012 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: