Hayat
Kimine göre
Kuru gül kadar masum
Kimine göre
Taze açan gül gibidir
Ve kimse bilmese/de
ikisininde sonu HAZÝNDÝR
Çünkü
Hangisinin ucundan tutsan
Aþk’a demir atmýþ
Gözlerine çekmiþ siyah-ý
Gayrý görmez ondan baþkasýný
Yaprak dökümü baþlayana kadar
Ne/ye uðradýðýný anlamaz
Taaa/kiiii ...
Aðýrdan yapraðý çevirene kadar
Görmeyen gözler
Fal taþý gibi açýlýr
Bir bulmacýyý çözer gibi
Çözmeye baþlar
Sona vardýk/ça
Korku bir baþka sarar
Yangýnlar baþlar
Ýçin için aðlarsýn
Ve sen
O gülün yok olduðunu
Anlayýnca
Farkýna varýrsýn ki
Sen o yürekte
Hiç açmamýþsýn...
yazar yalnýz adam kalemi kýrýk mehmet aküzüm