Gece sensizliði çekmiþ üzerine
Pervasýzca vuruyor özlemin
Sýðamýyorum bu kente
Kafes gibi dar her yer
Yokluðunu sýðdýramýyorum kelimelere
Hece hece iþlesemde seni þiirlere
Dile getiremiyorum
Utanýyor kalemim
Seni anlatamýyor diye...
Bu gece son kez umutlarým cebimde
Seni sevmeye geliyorum
Ya açarsýn gönül kapýný
Ya da
Son kez öldürürüm seni Þiirlerimde...
Bu gece son defa
Gözlerimden yaþ
Yüreðimden sayfaya sen akacak
Ve unutma ki
Seni masallardan ayýran güzelliðin Deðil
Benim þu küçük kalbimde/ki Sevgim
Onuda bitireceksen eðer
Al senli hayallerimi
KOy cebinede
Git sevdiðim
Çekil git düþlerimden
Bir gün gelirde
Sorarlarsa beni senden
Sakýn çekinme
Gökyüzünü siyah-a
Gülüþlerini hüzne
Umutlarýný çaldým karaya
Ölüme mahkum ettim De
Acýndýrmadan kendini
Bir zamanlar sevdiði bendim
Bana sunduðu sevgiyi
Elimin tersiyle çevirdim De
Öldürdüm ,öldü De
Aldým ruhunu
Koydum cebime
Bitirdim,BÝTÝRDÝM De...
Kustukça gerçekleri
Döktükçe içini
Ve geldikçe sona
Bende kalan seni
O MASUM SEVGÝYÝ
Çýkarmamak üzre
Koy cebinede
Git sevdiðim
Çekil git düþlerimden
yazar Erkan Ýpek & Mehmet Aküzüm
Seslendiren Mehmet Aküzüm