Uykusuz gecelerde, seni düþünüyorum
Þimdi ilk kez sevmenin, kaygýsý içindeyim
Bu kaygýlarla yine, peþinden koþuyorum.
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Kaygýlar yüreðimde: ya çýlgýnca seversem?
Karasevda çekerek, bir anda delirirsem
Ölümüne güvenip, Ýlk defa yenilirsem
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Ahu gibi gözlerin, ellerin, dudaklarýn
Acýmasýzdý bana, bensiz geçen yýllarýn
Haykýrdýkça sevdamý, duymadý kulaklarýn
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Bilmesinler ismini, hafýzamda saklarým
Kimse duymasýn diye, usulca fýsýldarým
Dinlemesinler diye, þarkýmýzý yazmadým
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Gün oluyor bir tablo seyrediyormuþ gibi
Mutlu heyecanlarla doluyorum karþýnda.
Gün oluyor eski bir Yunan heykeli gibi
Ölümsüz cazibenle büyülüyorsun beni
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Gözlerinin büyüsü gözlerimde kalýnca
güçsüzlüðüm aklýma geliyor istemeden
Olabilecekleri, düþünmek korkutuyor
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Gökyüzüne bakýnca, sonsuz evren içinde
Küçücük ve çaresiz olduðunu anlarsýn;
Ayný þey düþündürür, güzelliðin de bana.
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Gün olur mavilerde, ya da kýrmýzýlarda,
gün olur karalarda yaþýyorum seninle.
Dudaklarýndan çýkan, her kelime bir kabus
Kulaklarýmda çýnlýyor, karanlýk çocuk sesin.
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Sonra sana has kokun; çýldýrtýcý bir esans
Esmer bir akþam üstü, hüzünlü bakýþlarýn
Görebildiðim her þey, seni sevmem içindir.
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Senden uzaklaþtýkça, yaklaþýyorum sana.
Mutluyum yaklaþýrken, korkum uzaklaþmaktan
Sana hiç sevdiðimi, söyleyemeyeceðim.
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim