nice zaferler kazandım

herþeyi
bir sebebe baðlamayý
ödev bildik biz
hiç utanmadan

kibirli elleri yýkadýk
kirli bahanelerde
þimdi nihayet
huzurla yatabilirdik

sen beni senden
iyi anlamalýydýn oysa
ancak böyle
tanýyacaktýk kendimizi

hiç üþenmeden tüm çizilenleri
silip
uzun uzun baktýk
parmaklýklardan

bu kadar mý zordu
görememek
kýsa çöpler
hep kaldý elimizde

oysa sen
benden deðerliydin
sonra
yer deðiþtirdik biz

ve artýk
ben senden
daha deðerliydim
nedense

ilk günler güzeldi sanki
pruvasýnda yalnýz köþklerin
þiþen yelkenler o nasýl bir
tatmin duygusu

kaç fýrtýna atlattým
bir bilsen
önemli olan
limana yanaþmaktý

uçsuz bucaksýz okyanuslarda
günler hiç usanmadan
doðuyordu,
ne tuhaf!

sonra birgün,
birden gördüm
karanlýk gecelerde
ne kadar üþüdüðümü

son bir zafere
daha kandýrýp kendimi
sarýldým yeni hedeflere
öyle faydasýz

meðer gemiyi terketmekte
maharetmiþ,
bize böyle öðretmemiþlerdi
oysa ki..

28.10.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: