Vuslat Türküsü

Göçmen kuþlarýn,
Gözlerindeki özlemde okurum;
Gizemli hikâyeni.
Yakýnlaþtýrýrsýn bir tebessümünle,
Denizaþýrý iklimleri.
Isýtýrsýn içimi.

Yorgun düþen yüreðime kanat olursun.
Bahar demlerimde.
Açar seninle aþk baðýmýn kýrmýzý gülleri.
Kabuðundaki inci nasýl özlerse güneþi.
Ben de öyle beklerim seni.

Gel artýk, uzatma hasretimi.
Ey düþlerimin narini,
Gerçeðimin nadide çiçeði!
Yoruldu gözlerim,
Gözlemekten,
Kalmadý feri.

Gitme dönülmez diyarlara gel beri.
Esirgeme,
Hasret rüzgârýyla kavrulan dudaklarýmdan,
Vuslat buseni.
Bekliyorum,
Suyu bekleyen topraðýn özlemiyle,
Gelme ihtimalini.
Gül kokan ellerini.
Ankara,19.11.2007 Ýbrahim KÝLÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: