Tadý yok alemin, Sükut içindeyim. Gördüklerimi unutmak istiyorum, Ateþin içine düþmüþ buz gibi eriyorum. Tadý yok suyun, Boþuna içiyorum. Yudumluyorum ama, Tadýný alamýyorum. Birini bekliyorum hemde çok özlüyorum, Onun için tadý yok tebessüm etmenin, Kurtarýcým bugünde gelmedi. Kimbilir kaç cuma geçti, Az aðlamadý asr vakitleri. Tadý yok dünyevi isyanýn, Duyan yok deðeri azalýyor sözlerimin. Yoruldum mürekkebini silmekten ellerimin, Dili fazla uzamýþ boþ beyinlerin. Tadý yok þeyten taþlamanýn, Herkes þeytan olmuþ, Hangi birini taþlayayým. Ben en iyisi kendime sarýlýp , Geçmiþimi anarak aðlayayým. Tadý var yada yok hayatýn, Benim yinede ümitli yüreðim, Zamanýn sahibini beklemekteyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.