YETMİŞ İKİ MİLLET BİRDİR BİZDE BAK!
Amanin sormayýn, bide kýrýþgan,
Sürüde Koç gibi, yaman vuruþgan,
Fuzuli iþlerde, baþdýr, giriþgen,
Ýþ ciddiye binse, görmen Memiþ’ i!
Hele bir görseniz, lâfýn pîridir,
Tarifte tam Ayý, hatta iridir,
Hakikât düþmâný, ârsýz biridir;
Savaþta cepheye, sürmen Kömüþ’ü!
Enine, boyuna, geniþ olsada,
Us’una daracýk! Söz çok gelsede!
Defterin dürerim, bir tek celsede;
Unutur; "Dediydim, dedi, demiþ’i!"
Yetmiþ iki Millet, birdir bizde bak,
Hepsinin Halýk’ý, Ol Cenâb-ý Hakk,
Üstünlük yalnýzca, takvada mutlak;
Kullarý hor görmek, câhil, ham iþi!
Ozan Ýlo deðmez, inkârcý aslý,
"Halk" der, "PURO" tutar, elinde süslü!
Türk deðil, kimbilir, kimlerin nesli?
Bell’etti gerçeðe, gözün yumuþu!
18.11.2007/05.24
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.