DOST DİLİ DEĞMESİN ZÛLÜMLER RÂZIM !

Vallâhi dert deðil, belâlar yaðsa,
Direnir yýkýlmam, bükülmez dizim.
Kahreder dostumdan, þeker dil deðse,
Dost dili deðmesin, zûlümler râzým!

Fýkýhta kâide, ölçü var iken,
Küfre rýzâ küfür, sonu nâr iken,
Ýslâm’ýn düstûru; Aklý yor iken!
Dilim ne çok ta’n’ da, nedir bu hýzým?

Zûlümde böyledir, misli misline!
Ortak olmak niye, zâlim faslýna?
Hakikât; Her ne var, döner aslýna!
Bârgâhta bellolur, renklerin yüzüm!

Sözleri þerh edin, yaþ’a basmayýn!
Yorumu, küfürü, boþ’a basmayýn!
Ölçü Ýmân; Nefse hoþ’a basmayýn!
Kötülükten mene, hizmettir sözüm!

Ozan Ýlo’m yeter, emir; "Sevdirin!"
Gönüller Beytullâh, koþun, tez girin!
Þeytân pisliðini, gösterir þirin!
Albenisi yakar, aldanma gözüm !
19.11.2007/03.08
Sosyal Medyada Paylaşın: