ESKİSİ GİBİ DEĞİL

ESKÝSÝ GÝBÝ DEÐÝL

Eskisi gibi deðil artýk bakýþlarýn,
Gözlerinin siyahýna,gölgesi düþmüþ piþmanlýðýn,
Sýmsýký sarmaz olmuþ sýcacýk saran kollarýn,
Sadece külleri kalmýþ geride,
Ölümsüz aþkýmýzýn.
Aklýmdan bir türlü çýkmýyor bana yaptýklarýn,
Unutmak istesem de ben,
Gitmiyor gözlerimden nefret dolu bakýþlarýn.
Buz gibi soðuk þimdi,yüreðimi ýsýtan sen
Farkýna vardýn mý ellerin ?
Kim söndürdü içinde alev alev yanan ateþi ?
Sen ne dersen de !
Aþk da biter bir gün,sonsuz deðildir sevgi.

Dönüyor dünya istesen de durduramazsýn,
Öyle çabuk geçiyor ki zaman farkýna varamazsýn,
Yaptýðýn hatalarý bir bir geri alamazsýn,
Örselenen sevgiyi yerine koyamazsýn.
Bir gün gün ýþýðýna çýkar
Gönlünün dehlizinden,
Nasýl tükenirmiþ eski sevgiler ?
Sen de þaþarsýn.

Unutmak istesem de her þeyi
Gitmiyor gözlerimden.
Benim gibi birine bunlarý nasýl yaparsýn sen ?
Eskisi gibi deðil artýk hiçbir þey,
Bundan sonra da olmayacak caným,
Bir ömür boyu sen,
Piþmanlýðýnla boðuþup duracaksýn...

2008..OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSÝMÝ ÞÝÝR KÝTABINDAN...
Sosyal Medyada Paylaşın: