İLK SÖZÜM, SON SÖZÜM
aþýlamaz duvarlar örmektesin
günbegün aramýza
ya geldiðimde yoksun
ya da sýrtýn dönük
özlemlerimin dayanýlmaz sancýlarýna
saçýnýn bir teline hasret
bakýþlarýndaki þefkate muhtaç
aþkýnýn sonsuz yangýnlarýna mahkum
devinip duruyorum
senden uzaklarda hesapsýzca
tükeniyor, tükeniyor, tükeniyorum
biliyorum, nedensiz deðil kaçýþlarýn
çaresizliðim yýldýrdý düþüncelerini
yalnýz kendimi deðil
seni de tükettim sonunda
dibine ýþýk vermeyen bir mum misali
bazen lanet okuyorum her þeye
dünyaya, hayata, kadere
ne varsa yakýp yýkmak
kýrýp dökmek istiyorum çýlgýnca
ve önlenemez bir yoksunluk duygusuyla
kendimde yok olup gideceðim sonunda
belki de hiç geri gelmeyeceksin
ve benim seni sevdiðim gibi
artýk sevmeyeceksin de beni
unutacaksýn yaþadýklarýmýzýn tümünü
hatta, kim bilebilir ki,
bir küçük nokta olarak
eskiyen anýlarýnda kalabileceðimi
bütün bu duygularýmýn yanýnda
ben seni anacaðým her nefeste
seni sayýklayacaðým uykularýmda
rüyalarýmda olacaksýn sevdiðim
gece ve gündüzlerin tümünde
haydi, kaçýr gözlerini gözlerimden
söndür son ýþýklarý da
ne güneþ doðsun ufukta yeniden
ne de ay gülümsesin
kara gecelere açýlan
penceremde bir daha
hatta çek ellerini ellerimden
bir pranga da sen vur kollarýma
ve tutunacak dalým da kalmasýn
þu yalancý dünyada
sana geliyorum diye
her defasýnda yaþadýðým heyecan
varsýn, ayrýlýðýn hüznünden
daha da derin yaralasýn ruhumu
hiç sakýnma sevdiðim
böylece bulacaksan
aradýðýn mutluluðu
mutlu ve saðlýklý olmaný
ve hep öyle kalmaný diliyorum
eðer bir kýymeti varsa tek aþkým
nerede olursan ol bil ki;
ilk sözüm, son sözümdür
seni seviyorum
seni seviyorum
24.11.2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.