Hocalık

Yýllar önce günlerin birinde seher ayazýnda,
Yaþlý,ihtiyar dedem girmiþ ekmek kuyruðuna.
Yanýnda ben gökten inen kar tanelerini sayarken,
Birazda korkuyorum itilmekten,çekilmekten.

Cennet yurdumda yarým asýr öðretmenlik yapan,
Aldýðý maaþtan çok öðrencileri ile mutlu olan,
Türk edebiyatýný,tarihini bize sevgiyle aþýlayan,
Haketmediði kadar uzaktý hürmet ve saygýdan.

Nankör dünya bugün,yarýn ne olacaðý muamma,
Açýk-aþikar ders veriyor,çile çektiriyor insanlara,
Birazda bizler hak ettik boyun eydik oyunlara,
Dedem gibi öðretmenleri arar olduk bu zamanda.

Bu devirde marifet deyil üniversite bitirmek,
Esas olan bir sýnavdan çýkýp diðerine gire bilmek,
Bide sonrada baþlar kendini yetersiz görmek,
Zor,zorbe kardaþ bu düzenle yaþaya bilmek.

Sosyal Medyada Paylaşın: