DELİ GÖNLÜM
Esti yine deli gönül kükredi,
Baþý bulutlara varacak sanki.
Bir türlü yerinde durmak bilmiyor,
Yüce daðlar aþýp uçacak sanki...
Seni unutmadým unutamam da,
Ela gözlerine vuruldum bir kez,
Selvi boyun,al yanaðýn gül yüzün,
Çýkmýyorki hiç aklýmdan bir tanem.
Aþaðý bahçede kýrçýl söðütten,
Tepeye çýkarken soðuk çeþmeden,
Gül kokan bahçede þeyda bülbülden,
Hep seni sorarým unutamam ki...
El ele tutuþup gezmiþtik hani,
Karþý yamaçtaki taþlý yollarda,
Derelerde dinlenmiþtik,gülmüþtük,
Anýlarla yaþýyorum bir tanem.
Bahçedeki güller açmýyor artýk,
Küsmüþ þeyda bülbül ötmüyor artýk,
Herkes deli diyor,divane diyor,
Bu divane gönlüm senin bir tanem...
Zekeriya YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.