İLK ve SON KERE

Aþk dedikleri bu olsa gerek,
Bir gördüm seni, çarpýlýverdim!
Bundan öncesine gülüp geçerek,
Sevgiden yana, bahtým açýldý.

Aramak nafile bütün alemde,
Bulunmaz bir daha senin gibisi!
Kararan umutlar yeþerdi sayende
Mutluluktan yana, þansým açýldý.

Kalbime kazýdým seni, silemezler artýk!
Damarýmda kan olup can verdin bana.
Yeniden doðmuþ gibi, her þey bal katýk!
Huzurlu bir yaþam’a, kapým açýldý.

Seyri bile doyumsuz o güzelim yüzlerin,
Hülyalara dalýp dalýp giderken!
Dudaklarýnda buse,umut dolu gözlerin;
Bakmaktan öteye, ufkum açýldý.

Seninle çarpar yüreðim ömrüm boyunca,
Sensiz bu dünya zindandýr bana!
Bir kez tattým sevgiyi, hem de doyunca;
Ýlaç olup can verdin, ruhum açýldý.

Hayal deðilse eðer bitmesin isterim,
Artsýn eksilmesin bunca aþkýmýz!
Sensizlik neye yarar,nasýl düþlerim,
Ferhat olup dað aþmadan, yolum açýldý.

Abdullah Aytekin

Sosyal Medyada Paylaşın: