geceler boyu onulmaz çaresizlikler büyütüyorum en kuytu köþelerde anýyorum adýný saklý bir dua kanserli bir hasta gibi son yontularla gün gün eriyorum þaþkýnlýðýma mý dokunsam yok/oluþuma mý durmadan tükeniyorum.
ay karanlýk yoksun yanýmda seni biraz daha arýyorum anacýl bir üveyk yavrusunun can veren bakýþlarýnda aç zamanlar içimde bin bir tufan baþlangýcý kirlenmiþ yüzleri örtüyor bulutlar bir yaz ortasý sýtmasý geçiriyorum
sen zümrüdü anka bakýþlým seni bilmez miyim ben kaf daðýný yangýn sarmýþ ellerin avuçlarýn kor bakire aydýnlýklar peþindesin kadim þehirlerin kanat çýrpýnýþlarýnda bir rüyalýk uykuya hasretim ben
iltica yasak bir haykýrýþtýr gözlerinin yeþilinde tartaklarla yürümektir paldýr küldür damgalý dehlizlerde biliyorum en büyük vuslatý ben yaþayacaðým aþk denizinden geçip kendi alfabemin gölgesiyle serinlediðimde
ay karanlýk yýldýzlar çiseliyor þimdi otuz renkli simurg uçuruyorum senin için tasýnla taraðýnla en deliþmen çaðýnla kendi küllerinden yeniden doðman için
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.