bir bayram sabahý çýktým sokaða ne olduðu belli deðil san’ki herkes küskün doðan o güneþe.
bende çattým kaþlarýmý soðuk esiyordu içimde hissetim yalnýzlýðýmý sordum kendi kendime nerde o eski bayramlar.
eskide sokaklar bayram kokardý þimdi ise hüzün boðuyor beni.
karanlýk bir gece sessizce uykuya daldýðýmda düþümde yine sen vardýn gözyaþlarým anlatýyordu bir bayram sabahýný.
yokluðun hüsran bana sormadýn ya bu bayramda beni acýlarýmý kilitledim yalnýzlýðýma.
sandým’ki bana uyandý bugün güneþ gökyüzüne baktýðýmda hüzün deryasýydý.
dilimde hasret türküsü yürürken tren raylarýnda görmedim hiç gülen bir yüz umutsuzdu dökülen o gözyaþlarým.
masallar anlattým yalnýzlýðýma karþýlýklý gülüþtüler çekip giden trenin arkasýnda duygularým susarak baktýðýmda sanki yarýnlarý anlatýyordu bana nerde kaldý o eski bayramlar bu bayramda nemliydi gizlediðimde gözlerim her bayram olduðu gibi... Hüseyin YANMAZ 25/10/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.