Zül Gelir

Kemiriyor beynimi bir düþünce
Neler olur ay daðlarý aþýnca
Malûm koþup meçhûle kavuþunca

Evlâd iyâl o gün beni el bilir
Üstüme bir ’hiç olmamýþ hâl’ gelir

Göz açýp gözüme baksa bir bebek
Ýrkilirim, derim iþte bu sevmek
Yüreðimde pýr pýr eden kelebek

Canevimin cidârýndan yol bulur
Ben aðlarým tenhâlara sel gelir

Konuþursun, bilir misin -tûtiye-
Melûl koyun mahcûb bakan kediye
Pervâneler, koþtuðunuz ne diye

Sorsam, bülbül susar, dile gül gelir
Ölüm bana daha bir güzel gelir

Fakir baba ekmek ekmek koþarken
Yetim öksüz kaldýrýmda üþürken
Gökyüzünden bir damla yaþ düþerken

Huzûr nedir, bilmez benim gibiler
Neyler inler, bana semâ zül gelir

Selçuk Bekâr

Sosyal Medyada Paylaşın: