körlük

Körlük romaný birden canlandý hayatým da.

Burnuma çeþit çeþit kokular geliyor

Bedeninden süzülerek topraða kavuþuyordu teninin kokusu

Bedenin de süzülen göz yaþlarým

Topraða düþüyordu.

Sonra filizlenip büyüyordu

Sevgililerin diyarý idi gölgesi


Parmaklarýmýn yüzeyinde oluþan girintiler çýkýntýlar

Biriktikçe birikiyor sana yazdýðým mektuplara mesken eyliyordu.



ülker SARI
24.10.2012



Sosyal Medyada Paylaşın:

lacemunzur Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

oyuncağım körlük ÇÖLLER... ALTIN ÇAĞ çamurlu ellerim KELİMELERİM YARINI DÜŞÜNENLER duvar Dünün bilgisi YENİ KADIN