"..AŞKA OLAN İNANCIMI YİTİRDİN..."
.
.
.
.
Bilinmezlik benim diðer adým,
Sensizliðin orta yerinde suspuþ kalmýþým..
Adýn dilimde saklý kalmýþ bir hece,
Uyutmuyor bu kahrolasý senli düþünceler her gece...
Aðlamamaya gayret göstersem de,
Biliyorum gelmeyeceksin..
Sevmeyeceksin beni o ilk günki gibi delice..
Haykýrsam da daðlara taþlara ,
Ýstemeyeceksin beni de senin için atan kalbimi de...
Evett.. Bir rüyadý..
Geldi geçti..
Mevsimlerden sonbahar idi...
Seni bana getiren mevsime düþmaným þimdi..
O mevsim gelmesin istemiyorum..
Yapraklar dökülmesin hazmedemiyorumm..
Hep iLk bahar olsun..
Ýnsanlar aþka doysun..
Ama yalan sevgilerle boðulmasýn..
Lal oldu dilim.. Sarhoþ þu yüreðimm..
Ýnsan içmeden sarhoþ olurmuymuþ...?
Oluyormuþ demek ki...
Ben benliðimi hep sende görmüþtüm
Gördüðümde dünyayý deðersiz bulmuþtum..
Senle anlam bulan tüm cümlelerimin zengin bir sýfatý vardý..
Þimdi fakir ve yoksul seneryolarý oynuyor..
Haa.. unutmadan...
Seneryo demiþken...
Güzel becerdin rolünü..
Kutlarýmm...
BÜYÜK BÝR BAÞARI ÝLE AÞKA OLAN ÝNANCIMI YÝTÝRDÝN...
VE.. BENDEKÝ TÜM ÝYÝ NÝYETÝMÝ KENDÝNDE KULLANDIN..
BÝTÝRDÝN...!!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.