uzaðýn sýzýsýný süsler ihtiyar sonbahar içimde yürüyen gölgemin aklýnda sýtmalý gözbebeklerin terler ve yiten aðustosun içine kapanmýþlýðý olur son sorgusu zamanýn apayrý bir türküyle akar tebessümün göðümde...
suskunluðun güvercinleri kanatlanmadan gitmeyi öðrenmeliyim ola ki bir yaðmur taksim geçer sýrýlsýklam ayrýlýðýmýza bir ümit uykularýmý bandýðým acý suda hayalin konuðu olur korkularýmýn...
ilk soðuklarla dertleþirken sensizliðe üþümek püsküllü düþüncelerimi saklýyorum senden özlemin kanýrtýrken içi oyuk acýmý anlaþýlan daha da saçlarýnsýz günlere hazýrlanýyorum...
hiçbir hecesi yoksul kalmasýn diye ölümün adýný son ayýrdým son nefesime þimdi fýrsatçýsýyým tüm sessizliklerin içimden geçirmek için kirpiklerini kýrpýþýný sahipsiz rüzgarýn ilk nefesinde...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.