özlemin oklarýna bir niþaneyim
söyle bana, sen nerdesin
yokluðunda üstüme geliyor duvarlar
gördüm ki
daðlar bile ayaklanmýþ, iz veriyor güzelim
hadi, uzat ellerini
bir özürde bin utansýn sözlerim
tutabilirsen eðer
su damlasýný yaklaþtýr gözlerine
zararý yok
bir bölük keçi sitem eylesin
dalgalarýn köpüklerine inat
uçurumlara gölge salan perdeler gerilsin
anlýyor musun
döktüðün kar ile baki
saçlarýma temasý var kara bulutlarýn
öyle bir karmaþa ki bu
toprak kanatlanmýþ uçuyor
dünyasý tersine dönüyor þaþkýnlýðýmýn
yýldýzlarým alçak sürünüyor mil üstünde
þimdi söyle vefasýzým
vebalini kim ödeyecek, çektiðim acýlarýn
24.10.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.