EL VERME

EL VERME

günü geçmiþ bir hüzün yüzünde
mecalsiz, alaturka bir aþk yazgýsý
ve tarifi yazýlmamýþ eski aþk kýrýklarý ile
yüzünü vurma sesime ve senime

zamansýz...alýp baþýný git ne olur
annem kadar çok, babam kadar az
tarihi eski bir aþk, alafranga bir enkaz
çocuðum ve sesim susmuþ kendi aksinde
sesini vurma sesime, el verme

Sesin kan kadar sýcak, soðuyarak
Sýrtýna çöl mevsimini de alarak gidiyorsun
Dudaklarý sarkmýþ, lal sokaðýn
Karanlýk yüzüne doðru
Yüzsüzlüðünü de alarak

Gözlerin cam kadar soðuk ve saydam
Gözlerimi çalan uykumu da al
Yazlar, kýþlar, kendini boðan bozgunlar
Yutkunarak kusuyorum
Kusurlu yazgýma el verme

Ayaklarýn bir avuç kýrmýzý
Ateþ gibi basýyorsun
Üç çift, otuzaltý kez
Eþiði eðilmiþ kapýnýn
Anahtarsýz yüzüne

Yüzsüzlüðünle eðilerek
Okyanus gözlerime
El verme... Ý.K.


Sosyal Medyada Paylaşın: