DAĞLICADA DAĞLAR AĞLIYORDU

Daðlýcada daðlar aðlýyordu
aðladýkça daðlar yürekler parçalanýyordu
parça tesirli bombalar
havayý kirletiyor güneþi kapatýyordu
mor daðlar gibi heybetli bedenini
soluk ve cansýz yere yatýrýyor
ayýn aydýnlýðýný gölgede býrakacak nurlu yüzüne
metalden parçalar saplanýyordu
ateþ düþtüðü yeri yakýyordu
alnýnda bir damar kabarmýþ mosmor
ölü bu ölüde can bu canda þehit buydu
yakýlmýþ yýkýlmýþ ocaklardan
isli dumanlar yükseliyor yerden göðe
dil dil fýrlýyor yalým sobadan dýþarý

yumulmuþ bedenden içeri
kat kat olmuþ kara gözleri
yedi açýk yara
yedi kahbe kurþun
kan içeri akýyor kan
odun kýymýðý deðil ciðerimi yontan
kahpece kör kurþun
bembeyaz kesilmiþ dudaðý bembeyaz
karlar bile siyah kalýr onun yanýnda
hakkride daðlýcada kar ak yagýyordu
karlar kýzýl kana bulanýyordu
çýðlýklar kara kýzýl
yýlanlar gibi etrafý sarýyordu
karakollar taranýyordu
etraf toz duman yanýyordu
hakkari yüksekova gabar daðlarý aðlýyordu
türkiye dinliyordu
kulak tozlarýnda kanlý çýglýklar kalýyordu
yollar kesiliyor pusular kuruluyor
silahsýz masum mehmetcikler vuruluyordu birer birer
beyaz bulutlar yükseldi hakkari den
göz bebekleri büyüdü birden
dualar eksik olmasýn þehitlerden
daðlýcada lapa lapa kar yagýyordu
ak karlar etrafý beyaz bir örtü gibi örtüyordu
kar bile utanýyordu beyazlýðýndan
gecenin ayazýndan kurþun sesinden
kurþunu sýkan taþeron eller utanmýyordu
korkudan aðaç kovuðuna
sinmiþ çocuklar
bitsin bu savaþ diye
dua ediyordu
daðlýcada daðlar aðlýyordu
HAKKARÝ/DAÐLICA


Sosyal Medyada Paylaşın: