YARIN BAYRAM

yarýn bayram
demedimmi sevdalým
sen meteliksiz ben meteliksiz
düþmüþüz istanbul sokaklarýna
bir türlü saðlam basamadýk hayatýn zeminlerine
çiftcidir köydedir ana baba
onlardan fayda arama
tarlada bir dirhem ürün yok
sular çekilmiþ kýzýlcada
ark altýnda tarlamýz yok
yeþile hasret daðlarýmýz
kuþ uçmaz kervan geçmez köylerimiz
gelecek günlere kaldý ümitlermiz
yarýn bayram sevdalým
sen meteliksiz ben meteliksiz
yedi tepeli þehrin varoþlarýna
çýkmaz yolun yokuþlarýna
parasýz çulsuz çuvalsýz
aþk yaþanmaz yuva kurulmaz
sevdalým aþkým denemedik ne varsa denedik
sarýlacak kol tutunacak dal yok
çaldýgýn kapýlar bir bir yüzüne kapanýrken
ar damarý çatlamýþ adamlar
terlemeden para kazanýrken
tokken anlamaz yoksulun halinden
yarýn bayram
denize düþen birileri gibi
düþerken hayatýn ortasýna
birbirimize tutunacagýz
birbirimize dolanacaðýz sarmaþýklar gibi
demedimmi sevdalým
parasýz pulsuz çulsuz biri olduðumu
bekle desemde bekleme ne getirebilirim sana
gurbet çýkmaz bu yolun sonu yok derken
henüz daha vakit varken
elvada diyebilirsin erkenden
ÝSTANBUL/2012
Sosyal Medyada Paylaşın: