BAŞIN ÜSTÜNE YEMİN OLSUN...!

Bu yeminim ne demek biliyorsun..!
Gözlerimi beyaz kaðýda bilediðimden beri,
Keyifsiz yazýlar kaleme alýyordum.
Ruhumun doymak bilmeyen açlýðýnda,
Üþüþen kelimeler satýr aralarýnda
týkanmýþtý yokluðunda.
...Koca bir hendek oluþmuþtu aramýzda.!
Çürümeye yüz tutmuþ agaçtan bir asma köprü,
Uzanýyor ama umut bitmiyordu dua’larýmýzda..
Baktýkça ýþýðým büzüþüyordu göz çukurlarýmda..!

Attýðým her adým titretirken korkularýmý,
Aþýlmalý ýrayan düþlerimiz,geçilmeli kýrýlma noktalarýmýz...
Bizi er yada geç kavuþturacaktý YARADANIMIZ....
Çünkü bizim ölümsüzdü sevdamýz..!

Kavuþmalýydý bir hýçkýrýktan sonra,
Yeniden bir þevk ile çalýþmalýydý,
Ýman tazelemeliydi yüreðimiz..!
Hasrete bir son vermeliydi sevdamýz,
Çok þükür kabul gördü DUA’mýz...

Þimdi ey sevgili...!
Tutmalý sýcacýk bir mýsranýn ucundan,
Parmaklarýmýza bulaþan mürekkep kokusu,
Zümrüt yeþili bir öykü yazmalý...
Yürekten gelen mýsralarýmýzda.!

Adý zaten sendin,,,
Sonsuza dek sen olarak kalmalý,,
Bana tek baþýma aþýndýrma yüreðimizin duvarlarýný.!
O zor günde birlikte verelim imtihaný,
Ýkimiz içinde yaramýzý sarma zamaný,
Bir kez daha hasrete döndürüp,
Yazdýrma kelamýmý,,
Baþýn üstüne Yemin ediyorum kýrarým kalemimi...!


21 Ekim 2012
11.51
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: