yemin etmiþtim seni sevmemeye.. bütün yeminlerimi ezip geçtim Ýstanbul.. vahþi Istanbul.. sen misin beni ezip geçen? yoksa ben mi seni.. cok uzaktan esti aksam yelleri, kasýp kavurdu bu geceyi.. Hey Istanbul sen misin iki aský bir köprüde baðlayan.. ya da sen misin asla birbirine kavuþmayan? uzaktan baka kalan? boðazýna taktýðýn incilerin parlýyor bu gece.. bunca insanýn kalbi senin için atýyor be Istanbul.. Bu kadar mý güzelsin? Evet bu kadar güzelsin! Istanbul. Istanbulum. Istanbulumuz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
incipol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.