Yeþiller yok olmuþ kuþlar da susmuþ
Duygular kudurmuþ nefreti kusmuþ
Her köþe bucakta þeytanlar pusmuþ
Þu kalbi ortaya seremiyorum
Bir zaman burada ormanlar varmýþ
Ýnsanlar ekmeye tarla ararmýþ
Bitki de gen yok, toprak kararmýþ
Saksýndan da çiçek deremiyorum
Sevgiyi bitirdi sahte güzellik
Kavgayý getirdi kul’a özellik
Yürekte riya var göz fellik, fellik
Bu yüzden güzeli göremiyorum
Bitmiyor savaþlar düþmüþüm gama
Dünya köle olmuþ üç beþ adama
Bizlere üç beþ gün umut var ama
Gençliðe güvence veremiyorum