Ne güzel olurdu!..

../

Yarýný beklemek niye.
Gün bu gündür diyorum kendi kendime
Herkes uyurken rahat döþeðinde
Hemen þu anda içtimaya dizsem
Birer birer bütün aldanýþlarýmý.
Provoke etsem,
Ýçimdeki vurgun aþklar mezarlýðýnda yatan tüm sevdalarýmý.
Ayaklanýp birer ikiþer,
Aniden bir ihtilal yapsalar kalbimin baþkentinde,
Sevdalýlar ülkesinin tam orta yerinde.
Ah ne güzel olurdu!..

Yokluðuna her sarýlýþýmda
Yalvar yakar olsam sensiz geçen bütün gecelere
Yakarýþlarýmý duyup, hayallerimin soðuk ellerinden
Elbet bir tutan olurdu!..
Ah ne güzel olurdu!...

Gelmeyince yine sen
Ya da sen derin bir uykuda iken
Naralar atsam, baðýrsam, haykýrsam nefes nefese
Ta ki sesim kýsýlýncaya dek
Vursam, kýrsam, döksem, talan etsem
Aþka dair ne varsa...
Elbet mýsralarýmda sesimi bir duyan olurdu!..
Ah ne güzel olurdu!...

Ya da sen çýkýp gelsen aniden.
Ýçimdeki ihtilali bastýrmaya
Uykularýnýn içinden,
Rengarenk rüyalar ülkesinden.
Sen umudun hiç sönmeyen ýþýðý,
Mýsralarýmdaki aþkýn en hareli kývýlcýmý
Soyunurdun mýsralarýmda bana yine hece hece
Tutuþtururdun aþkýn ateþini yeniden
Yanardým, yanardýn, yanardýk sabahlara dek ateþlerde
Manolya kokulu ihtilal gecelerinde.
Gecem gündüz olurdu sevdalýlar ülkesinin tam orta yerinde.
Ah bana bir gelsen,
Ah bana bir uyansan,
Ne güzel olurdu!..

Heidenheim, 22. Ekim 2012
Sosyal Medyada Paylaşın: