ÖZGÜRLÜK
Býrak daðýnýk dursun
Þekillerinde yanma isli isli
Ruhunu ýsýtsýn tüm sarmaþýklar
Güllerin yapraðýna
Dikenler dalýna takýlsýn
Her gül dikeniyle güzel
Derdi þairler
Nedendir pek anlaþýlmaz
Þimdi uzaklarda mý açýyor þafak
Yoksa gri bulutlarýmý mayalamakta zaman
Yok mevsimlerden birini seçemem
Kýsa olur mevsimler
Çiçekler mevsimsiz açmaz
Bir daðý ararým hikayeleri bitimsiz
Anka gibi zor
Kanadýnda yük
Kaf daðýndan aþan
Ben kuþlar gibi hür
Sevgisinde koyu bir gece
Mavi denizler ararým bitimsiz
Yok yok
Yine bir girdaba girdim içinden çýkýlmaz
Yollarýmda gül koklanmaz
Az ötede kuþlar var
Gamsýz gamsýz ötüyorlar
Bir kanat açýp uzaklara
Bir renkten bin renge gidiyorlar
Oysa benimde renklerim var
Siyah ve gri
Renklerimde hep eþkalsiz
Dur sessiz ol gitme
Gelip gitmelerden arda kalan
Özgürlük ülkesine
Açýk mavi gökyüzü
Uðraþma saða sola çarparak
Sinede köz olup yak
El avuç açmadan varýlmaz
Sonra uç özgür özgür
Ýstediðin diyarlara
Özgürlük olsun esaretin
Özgürlük cesaretin
Özgür özgür uçulmaz kanatsýz
Hayrettin ÞAHÝN