Düzüşmece

Düzüþmece


Düzen deðiþse de düzülenler üzülür!
Zaten hep alttakiler düzülür!
Düzücüler kurnaz, paslaþýr,
Kimi “Ýyi” kimi “Kötü”!
Yaþasýn zavallýlar;
Yandaþlar sað olsun…

Düzen, düzene gebe!
Tahterevallinin iki ucunda,
Sýrasý gelen yukarda.
Düzülenler, özgür seçer “Düzen”i;
Ne de olsa, “Ýnsan haklarý evrensel”…

“Biz onlarýn ayaðýnýn tozu olamayýz”!
Neden?
Orta Çað’ýn kutsalý onlar…
Peki þimdi düzenler?
Densizlik etme! Büyüklerimiz onlar…
Pek ala…

Zavallýlar uyansa, bulanýr mý denizler?
Ne fark eder?
Dünya “Kutsal Öküz”ün boynunda durdukça,
Boynuzlanýr kerizler!

Kavgada arabulucu yer sopayý!
Düzenlerin kavgasýna karýþma!
Taraftarlar destekler,
Kazanan toplar parsayý…

Hani güçlü, haklý deðil; haklý, güçlüydü?
Güce tapanlar “Ýlah” deðiþti!
Heyhat!
Kutsallar eridi, öküzünüz de can çekiþiyor!

Ýlahlar “Cennet” verdi, Dünya oldu “Cehennem”
Yunus gibi desem; “Bu kýldýðýn namaz deðil…”
Ýlahlarýnýz benim deðil!
Sen de haklýsýn Arabi;
“Arif için din yoktur”

“La ilahe illallah”
Ýlah yok, Allah var!

Ahmet Bektaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: