Postalın günlüğü...

--Sevdiðim þehre yaðmurlar
Siyah, gök gürültülü yaðar
Sanki gökyüzün lanetsel dökümü
Nedendir bilinmez!

Aslýnda ne güzeldir
Daðý yamacý bizim ellerin
Çocuk sesleri, taþ týnýlarý
Ve çayýn bardaktaki ýlgýn tonu…


Birden karýþýr; silah sesine barut kokusuna
mavisi siyaha döner
toz duman daðlarýmýn zirvesi
Alacalar döner durur baþ üstüne
sanki Ebabil kuþlarý bölük bölük
Taþ yaðdýrýyordu tepelerden!
Nuh tufanýna eþ yangýn yeri.
Kapanýr gökyüzü siyah gelinlik gibi
Karýncalar bile firkat ’i yolunu þaþýrmýþ
Ýz bilmez telaþtalar...


Düþman basmýþ köyleri
Fark neydi ki resim ayný þeritte
Bizler az seneler yaþadýk!
Bu davetsiz misafir aðýrlamalarýný


Babaannem anlatýrdý:
Siyah postallý adamlarýn fütursuzca
Mereklere nasýl daldýðýný
“dur yapma” diyene kadar
Ýþin sonu…
“haydi, kalk kadýn” varmýþtý bile
Ne üzülürdü anasýndan kalma
Sandýða el uzatan adamýn
Destursuz beyaz leçeðine dokunmasýna
Harp miydi?
Bazen anlamakta aklým almýyor
Hayal mi rüyamý diye
bir de aklýndan çýkmayan yetim Rýza!
Alýp götürmüþlerdi...


Kimliði belirsiz mekanlara
Dönecek diye beklerdi
Saçýma aklar düþtü, o hep bekledi
Gelecek ve azýðýna ortak olacaktý
Arifeden hazýrlýk telaþýnda
Ben bilirdim ki
Rýzanýn bayramý kanlý bitmiþti
O hiç gelmeyecekti!

Sorgulamazdý hiç kimseyi
Sorsa da ne olacaktý ki
Sanki gökyüzü maviye dönüp
Kardelenler çiçek mi açacaktý?
Rýza sýrra kadem makamýnda
Erenlere yoldaþ olmuþtu...
Farkýnda olmadan tarihin tekerrür senaryosunu
Topluca izlemekteydi gözler...


Çok Rýzalar gitmiþti dönüþsüzlüðe
siyah postallý adamlar fosil merasimindeydi
Onlar gelmeyecekti kesin de,
Götürdükleri de dönmedi...

Postallarýn rengi deðiþmiþti,
Babaannem hakka yürüdügünde.
Þimdi griye dönmüþtü renkleri
Bastýðý yerlerde izi bulunmasýn diye
Þimdi desturu býrak cenabet dalýyorlar
Artýk bekleyiþler yok
Hep biliriz ki onlar hiç olmadý.
Burnumda Anadolu kokusu;
________________ruhlarý toprak bekçiliðinde...





Sermin Çýnar/Ýzmir





Sosyal Medyada Paylaşın: