Özledim desem, Tek mýsralarým duyuyor sesimi... Aðlasam, Mürekkepler daðýlýyor beyaz çizgilerim üzeri... Hangi þarkýyý beslesem sana Yetmiyor anlatmaya yüreðimdeki seni...
Bir sen vardýn süsleyen hayallerimi, Bir varmýþ bir yokmuþ misali... Gülümseyiþlerim vardý düþündükçe seni Ve bir kalemim vardý Her an yazan seni...
Þimdi o kalem susmuþ, YÜREÐÝM KAYBOLMUÞ, Dilim tutulmuþ düþledikçe gözlerini...
Bakýyordum güneþe bakar gibi sana Sen de onun kadar uzaktaydýn bana Sen de yakýyordun gözlerimi baktýkça...
Hani beklenir ya Yaðmur ardý gökkuþaðý Ben de bekliyorum Gözümü her yeni güne açtýðýmda SEN GEL DÝYE YANIMA
Sensiz; Uyandýðým günler karanlýkta Aldýðým nefes ruhumu yakmakta Ve sensiz HER GÜNÜM KAYIPTA...
Sosyal Medyada Paylaşın:
adnuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.