Ýstediðim , istenilen o hale yakýn . Deniz gözlerinden yakamoz topluyorum , Siyah inci manzarana .. Güzelliðinden dem vurup , Hayat suyundan içiyorum ,kana kana …
Bazen soruyorum kendime ; Ýnsan hiç gözlerinin gördüðünü özler mi ? Görüpte görmemezlikten gelen En büyük suçlu gözler mi ? -diye Darmadaðýným , Vicdan yeþillðimde , kara bulutlar geziniyor . Bu yaðmur , enkaz toplar bedenimde .. Varlýðýn boðuyorken beni , Yokluðundan kaçýyorum .. Çaresizim . Sosyal Medyada Paylaşın:
zebil07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.