Bilseydim aþk, Yabancý misafir gibi, Bir anlýk gelip gidecek! O duyguyu, Yüreðimde aðýrlar mýydým hiç? Bilseydim tutsaðý olacaðým, Uyuþturucu gibi baðlanacaðým, Onsuz yaþayamaycaðým, Onu dener miydim hiç? Bilseydim hayatýma sert bir rüzgar gibi esecek, Mahvedecek her þeyimi, Gönül kapýsýný yüzüne açar mýydým hiç? Keþke o beni yavaþ yavaþ öldürmeden, Ýçimde daha fazla büyümeden önce, Onu Yok edebilseydim. Ama çok geç oldu artýk, O benden ayrýlmayan, Bir parça oldu. Ruhumu Canýma baðlayan, nefesim oldu.
Emir Kerküklü
Sosyal Medyada Paylaşın:
emirkerkuklu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.