Adam soydu soyabildiðince
Koydu bir kenara;
Son deminde hayatýn
Elinde bir tesbih
Hem de doksandokuzluk,
Günde beþ vakit
Camiden çýkmaz oldu!
Artýk þimdi o deðil(!)
Rüþvet yiyen týrtýklayan
Beþ on dairesi varsa
Bir o kadar da arsa
’Hamdolsun, þükür!’ diyor
Ele güne minneti yok
Kendi kazancýný yiyor(!)
Hani var ya üstümüzde
Olaný biteni eksiksiz
Her þeyi görüyor yaratan
Veriyor rýz’kýný herkesin;
Kimine çuvalla kara para
Kimine çöplükten
Dilim dilim ekmek aratan!
Tanrým, þükürler olsun sana
Gözümle gördüm bunlarý
Kapanýn elinde kalýyor parsa
Görmeseydim inanmazdým;
Camiye gitmem,
Bana cennet ne lâzým,
Doksandokuzluk tesbihim yok ama
Sayende bir þiir yazdým(!)
Þaban AKTAÞ
19.10.2012