Yaþamaya hasret býraktýn
Yollara bakmaktan yoruldu gözlerim
hayatýn anlamsýz yanýný yaþatýn
nice mutluluklar sevinçler varken
neden acýlar ey hayat
yaþarken ölümün en acýsýný tattýrdýn
nedense yaþamaya hasret býraktýn
artýk bedenim yorgun ruhum yorgun
gözlerimde akan yaþlar kurudu desem
inan bana hayata kýrgýn olduðum halde
yinede yaþamaya çalýþtým
saçlarýmda aklar alnýmda çizgiler var þimdi
gençliðim yalan ve ihanetlerin masum
kurbaný oldu sevmek bu kadar mý acýydý
hep inandým güvendim can dedim
neden canýmý aldýn hayallerimi yýktýn
yaralý kalbim kan aðlýyor þimdi
gel diyemem sana
yýkýlmýþ yorgun tüm duygularým
kalbimde mevsim son bahar
yapraklar dökülür þimdi ardýndan
gözümde göz yaþý dökülür gibi
her gün bu þehirde sana aðlýyorum
hüzün yaðmurlarý yaðýyor yine
bedenim sýrýlsýklam olmuþ
güneþ bile aydýnlatmýyor dünyamý
hasret prangalarýndan pas tuttu kalbim
ama yinede gel diyemedim sana
harabe olmuþ bir yaþantýdan
yaralarý kanan biriyim
artýk sevgiler baharlar
benden uzak yalnýzlýk bir alýn yazýsý gibi
peþimi býrakmýyor ey hayat yýktýn beni
mutluluða hasret gidenlerin arkasýnda
özlem býraktýn neydi be günahým sevmek mi
inanmak mý söyle þimdi ne bu gözümdeki yaþlar
ey yer gök duy sesimi
neydi bu dünyadaki rol’um acýlardan kahrolmak mý
caným dediklerim bir bir yaraladý beni
demek ki dost arkadaþ bildiklerim
hepsi bir yalanmýþ þimdi ne soraným
kaldý nede elim dem tutanýn
Allah’ýn huzurundan atýlmýþ bir günahkardan
farkým kalmadý gözlerimde yaþ yerine
þimdi kanlar akýyor umutlarýný kaybetmiþ
ölümü bekleyen bir ihtiyar gibi kalbim yorgun
elveda hayat elveda uzaktaki sevgili
artýk ben yokum zaten hiç olmadým ki
yaþamadým ki ve son satýrlarýmla veda
ediyorum sana ey hayat
yaþamaya hasret býraktýn hasret
elveda sana elveda yalan dünya
elveda elveda
yazan Ömer karagöz
19.10.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.