* SEN, EY ÖMRÜMÜN YARISI *

Ellerimiz kelepçeliydi, düþünce bahçelerinde
Siyah eldivenliydi kardiyanlar
Bir kadýn gördüm, umudu özünde gizli
Öptüyse dudaklarým seni, sakýn gücenme
Gidiþine bir isyandý, içimdeki büyüttüðüm.

Bu þehrin varoþlarý, ezik bir halkýn bitimsiz umudu
Sevinçleri çapkýncadýr, en güzelinden en çirkinine kadar
Yalan deðil sözcükleri, ellerinden öpüyorum hepsinin
Gönüllerine göredir, bir ömrün kýsacýk sevinci.

Yürekleri yetmezse bir hüznü taþýmaya
Hesabýný sormazlar, har vurduk harman savurduk
gülüp geçerler.
Mümkün olsaydý eðer, fakirlikten kaçmak
Kime kalýrdý bu dünyadaki saltanat.

Ey sen, ömrümün yarýsý
Söyle, seni benden koparýp götüren hangi bal arýsý
Ben Mecnun’um sen de Leyla’sýn
Göklerde ay, dilimde duamsýn
Boþ ver, uzak geçmiþi takma koluna
Daðýt içindeki þu karamsarlýðý
Hayatýn her aný güzeldir, sevmesini bilene.

Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
18/10/2012
Saat.22.19

Not: Bu þiir daha sonra sesllendirilecek
Sosyal Medyada Paylaşın: