(Anna Karanina romanýndan esinle)
.
Cenevizli bir tacirdi benim sevgilim,
Yelkenli teknesiyle açýlýrdý yaban ellere.
Her limanda ince belli,
Ucuz dantela süslü gerdanlarý,
Lekeli etekleriyle genç kýzlar,
Beklerdi gemisindeki tayfalarý.
Onuysa,kentin en aristokrat yosmalarý.
Demir atýnca gemisi limana,
Barbar bir hava doldururdu her yaný.
Aç martý sürülerinin seslerini bastýrarak,
Kadýnlar ve tayfalar,
Sarýlýrlardý birbirlerine çýðlýk çýðlýða.
Ve hemen ilerideki barlara daðýlýrlardý,
Ucuz þaraba ve gecenin ilerleyen saatlerine ulaþmaya...
Boþalýrdý kadehler,
Hancý memnun,
Garson kýz elinde tepsi her yaný morarmýþ...
Ýlerleyen saatler,sýzan hamur vücutlar,
Homurtularla debelenirlerdi birbirlerinin üzerinde.
Cenevizli Sevgilim,
Çin ipeði perdeli,arap halýlý
Gül aðacýndan mobilyalý odalarda,
Fransýz danteline bürünmüþ,
Hanýmlarla eðlerdi gönlünü.
Cenevizli bir tacirdi sevgilim,
Yelkenli teknesiyle açýlýrdý yaban ellere.
Aylar geçerdi gidiþinin ardýndan,
Birgün bir bayram yaþanýrdý limanda,
Kalabalýk yýðýlýrdý iskeleye.
Sevinç aðlamaklý eþler,heyecanlý çocuklar.
Sabýrsýzlanýr,duramazlardý yerlerinde.
Demir atýnca,bu tanýdýk limana,
Tayfalar,
Ve eþleri,
Ve çocuklar,
Bulurlardý birbirlerini özlemle ve coþkuyla.
Bense,
Limana en yakýn evde otururdum.
Cenevizli Sevgilim yanaþtýrýnca teknesini kýyýya,
Penceremden izlerdim iniþini karaya.
Çiçek satan kadýn yüklü bir bahþiþle,
Kýr çiçekleri verirdi sevgilime.
Çünkü onlar en sevdiðim çiçeklerdi benim.
Yine bir gün enginlere açýldý sevdiðim,
Aylar belki de yýllar geçti üstünden.
Zaman durdu sanki bu limanda,
Artýk ne tayfa eþleri,
Ne tayfa çocuklarý,
Nede ben,
Bakamýyoruz enginlere.
Cenevizli bir tacirdi sevgilim,
Yelkenli teknesiyle açýlýrdý yaban ellere!
mayýs1992
Hülya Ilgaz
1992’den bir þiir , 2012’den bir resim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.