Gün;
Tüm telaþýný toplayarak akþamdan kalan
sessiz harflerimizin söylencesini
geliyor,
yeni susmalar var ekmek niyetine yine heybesinde
yüzünden düþen aðlamaklý halden belli.
Akþam;
daha çok var güneþin þu yüksek binalarýn tepesinden devrilme saatine,
ama biliyorum
biliyoruz
az sonra alaca bir sonbahar gibi düþecek
ruhunun hep karanlýk yaný zamana
saçma söyleyiþler
ve
saçma seviþler
özürler arasýnda
geceye çalýyorum
tüm boyalarýyla hüznümü
ve sen esir olduðun
bir suda fýrtýnalar koparacaksýn yine.
yorgunum yorgun
ne sedir arayacak mecalim var
ne omzunu bulma umudum
Hülya Ilgaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.