Kıl payıdır sevgi doyumlu aşk'ı ancak sabreden kazanır

O gün atmýþtý doðumdan sancýlarý sevgi
Sonra ki zamanlarda uðruna pay biçilip dururken biteviye
Aþk girdabýna pahalar da yetmedi
Ay yüzünü saklarken gerçekten
mehtap bile utandý
Bir son çare de kalmadý nefse koþan aþka
Emekten sevgiyi-vefadan güveni boðmuþlar
Ve dostluktan aþka olan yolu da kapamýþlar
Yalan dolanla saltanatlar kurulurken
Kibrin ve gururun belli bir nehri de yok ki
Mecrasýndan saptýrýlmasý mümkün olsun

Tarih boyu bu “zaafý” temizlesen bile
Kir üstüne pasak yüklemekten baþka bir iþe yaramaz
Hiç olmazlar olurlarla bir tutula bilir mi ki

De bakayým güzelim elinde ne var
Kazýyýp duruyorsun çýkarlarý o týrnaklarla
Saçlarýn dansýnda
Endamýn ne kadar kozu var
Gamze mi güldürüyor yanaðýný
Ýstek mi parlatýr gül cemali
Tüm ruhunla erimedikten sonra meftun ununa
Tabiatüstü hislerin ne önemi kalýr
Münferit levhalarla kapanmaz ki kabahat

Profil profilin üstüne inþa edile dursun hayat
Ýp ince kurulur gönül baðlarý
Kýrýlmaya mahkûm kalýr duygular
Bir anlýktýr bu hayat
Kötü ve iyi arasý
Þecereleri çýkarýlýrsa eðer
Aþkýn posasý mý kalýr
Seçimi yapýlmaz gönül istemlerinin
Haydi ak da gel þu gönlün garip koynuna

Bil ki saraylarda bulamazsýn
O sevginin sýcaklýðýný
Özveri ile yoðrulurken duygular
Ölümüne ve dönmemecesine verilir sözler
Satýlýk ve dönme gönüller de arama artýk beni
Ýçimde yeþerirken sevgiler
Uçuklaþtýrýr dudaklarýný
Ýçine akar aþkýmýn sýcaklýðý
Sarýlýr tüm ruhuyla
Sana hasret kalmýþ o özlem içinde ki kollar…





(18.10.2012) AZAP…






Sosyal Medyada Paylaşın: