Zordu anlatmak ebabillerin düşlerini, fillere,

Kan lekesi sürüldü mevsimlere,
Durup dururken düþman olmadýk
Eylüllere.
Üniformasýz bir gün istedik,
Uykusu kaçmýþ göklere

Ben bir körebe idim,
Güneþ aradým
Kentlerde,
Teneþir tahtasýna çýktý yolum,
Baþladý sorgum.

Ceketimin cebinde
Sýrýlsýklamdý ayazlar
Bütün çiçeklere yaðmur giydirmiþtim
Cesedi gül kokan
Ölüler diyarýndan.

Hani bir ilkbahar sabahý çýkmýþtýk
Mahpus damýndan,
Gündelik uðraþlarýmýza
Bir tur daðý katmak istemiþtik zamandan
Kent eþkýya pusularýnda
Tutsaktý sevinçlerimize,
Zordu anlatmak ebabillerin düþlerini, fillere,

Beþiktaþ’tan Üsküdar’a el salladýkça
Ýçimizde eksilen sabahlar.
Bir martýnýn efkârýný paylaþtýkça,
Denizden, çöpten dalgalar,
Pazarlýksýz þiirler dökülür
Ýri aþklarýn memelerinden.
Yarým kalýr intihar provalarý,
Güz lekesi düþünce akþamlardan.

Ateþ suya dolanýr,
Kibrit yakmaz barutu,
Âdem saati uçurum,
Sükût yelken açar ruhuma,
Ruhum gökte kahraman,
Devlerin gülüþü kambur,
Menzil üstüme düþen zembil,
Ceset dolu cüret.

Adýný nasýl söylesem ölü atlar doðuran nehir,
Mansur korkusu düþmüþ aþklara tehir,
Su korkularýndan uyanýnca makbul,
Kan lekesi sürülmüþ mevsimlere
Durup dururken düþman olmadýk eylüllere.


Sosyal Medyada Paylaşın: