bi
sakin
daha yeni baþladý gün
insanlarýn çoðu uyudu
ne düþünüyorsun mutlu muyuz ?
gözlerini kýrpmadan yutkundun
ýþýðý açmamý ister misin ?
geceye bir yorgan vermemi ya da
ne istediðimi bilmeni ister misin ?
inan çok korkardýn kendinden
parmaklarýn hareket etmiyor
boþluk hissi ensene hep soluyor mu ?
bunu içmeden önce de böyle miydim ?
çok mu soru sordum çok mu konuþuyorum ?
zaman sanki ilerlemiyor hatta geriye sardý
dört yýl öncesine geldim sanki
biraz daha saçlý ve utangaç kendime
senin bir aðlama duvarýn vardý
biraz ýslanýyordum ama yaslanýyordun da
rüzgardan korkuyordum yaðmuru getirir diye
kokunu da siliyordu hain yaðmur ! ...
pardon yaðmur,damla,rüzgar,yollar,sabahlar
yeminler,yalanlar,insanlar,insancýklar...
þu an ki benden ve senden daha inançlýydý onlar
en azýndan duygularý vardý
parmaklarý oynar,ayaklarý her hangi bir duyguya koþardý
kör topal bir geleceði düþlemez,
nehir hep su alýrdý
ah ne de güzel kayýklar vardý
güzel insanlar,güzel aileleler
hele ki o ufaklýk ne de güzel ýþýk saçardý
seni de beni de dodururdu hani alttan alttan...
neyse nerde kaldýk ?
bir kelime bile etmedin
sýnýrlý kiþilikten de kurtuluyorum
ama yardýmýn lazým çünkü korkutuyor düþündüklerim
acýman için deðil hatta sevmen için hiç deðil
bir kaç kelime bedel bazen bir hayata
iyisi de kötüsü de benle kalsýn
yontarým, cilalarým, paspaslarým...
kalbimin vazosuna koyarým
vazo kýrýlýr,ben kýrýlýrým
güneþ açar,kalbim büyür
yaðmur yaðar sözler büyür...
düþe kalka....
zaten hep düþe kalka yaþadým
narsist duygularýmla kahrolasý beni sýðdýrdým
bu bedene, kalbe, ruha adýna ne koyarsan iþte !
yoruldu...
gerçekten yoruldu...
güzel bir diziyi bitirdim
pencereyi açýp küçük bir sigara molasý verdim ciðerlerime
hatta mp3üme en sevdiðim þarkýlarý attým
hatta hatta sevmediðim bu kentin en sevdiðim caddesine çýktým
hatta hatta en sevdiðim ayakkabým ve en sevdiðim ceketimle
baþladým boþluðu,seni,beni,yýllarý aramaya
her hangi bir aný tekrar canlý yaþamak için
evet evet yaptým tüm bunlarý hem de sayýsýz kere
kabuk baðlardý hani,
hani gerçek duygular bile zamanla çürürdü
hani asitin içindeki metal olurdun sen...
þu an herþeyden çok ihtiyacým var sana
dost da olmayýnca herþey sýnýrýnda kalýnca
ve ben kendimden tiksinince ya da yüceltince
arasýný bulamazken,ince ince çizerken beni
izlerimin kaldýðýný fark ettiren bir iki insan a
zamaný çuvala sýðdýrmaya çalýþýrken
hep dolarken,birden bire boþalýrken
hep aðlarken,birden bire gülerken
iþte yalnýzlýk bu dedirten
iþte þimdi gene aðlýyorum
belki de gözlerim doldu
abarttým sanýrým biraz...
ben hep abarttým,abartýrým
abartmaya da devam edeceðim
çizgilerden sapa sapa gene o çizgiyi bulmak gibi
hep bulamayacaðýmdan korkarým
yere bir bakarým ki o çizginin üstündeyim
iþte ben buyum ya da deðilim
kim olduðumun önemi yok
kalbimin sende olduðunun önemi var
on dakika da yazýp býraktým
yazamadým bile hatta
biraz da on dakikayý geçti
sen anladýn beni
hep anladýn da ben anlayamadým iþte kendimi
belki anlamlý bir veda dersin belki gülüp geçersin
hep belkiler iþte
belkiler....
küçük bir sigara molasý
ardýndan da uyumak en iyisi
sabah çok iþim var
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.