Karabasan geceme, girdi nur yüzlü bir pir. Dedi: Otur karþýma, edelim senle kelâm. Dedim piri eceme; dur hele, gönül kepir! Dedi: El açýp Rabbe, verelim senle selam.
Gösterirken sol yaný, dil’im lâl, oldum sus pus. Ey oðul; kalk abdest al, ruhla elif ol elif. Üç günlük dünya için, þirazeden çýkmýþ us. Bulursun yarana köz, zamanla hep muhtelif.
“Rabbin kim” sorgusuyla, yüreðim don ve ayaz! Yaradan’a; peþ peþe dua sýralanmýþken. Ey talihsiz kaderim, ilahi sevdayý yaz! Rable aramýzdaki, perde aralanmýþken!
Ahmet Yaðýz ALTUNEL 11.10.2012-Seydiþehir/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Yağız Altunel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.